geomemberan123456

ژئوممبران نوعی محصول ژئوسنتتیک است که از مواد گوناگونی ساخته می شود. چهار نوع رایج ژئوممبران عبارت میباشد از: پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE)، پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE)، پلی اتیلن با چگالی کم خطی (LLDPE) و پلی وینیل کلراید (PVC). ما در این مطلب میخواهیم درباره ژئوممبران سبک یا همان پلی اتیلن با چگالی کم خطی (LLDPE) و ژئوممبران سنگین با شما مخاطب عزیز صحبت نماییم.

پلی اتیلن کم چگالی خطی، یک ترموپلاستیک است که به طور گسترده در صنعت بسته‌بندی استفاده می شود. این مواد ارزشمند است زیرا به راحتی می توان آن را به مواد فیلم مانندی تبدیل کرد که استحکام کششی قابل توجهی را حفظ می کنند. جهت خرید ژئوممبران سبک یا سنگین با ژئوممبران در تماس باشید.

ژئوممبران سبک یا پلی اتیلن خطی کم چگالی چیست؟

پلی اتیلن کم چگالی خطی یک پلیمر نیمه کریستالی است که شاخه های کوتاه زیادی روی زنجیره های مولکولی اصلی آن وجود دارد. این بدان معنی است که این مولکول‌های خطی به آسانی LDPE و HDPE در هم پیچیده نمی شوند. پلاستیک LLDPE معمولا از یکی از سه مونومر مختلف که به عنوان آلفا الفین ها طبقه بندی می شوند، ساخته می شود:

• Octene: این هممونومر با بالاترین عملکرد استفاده شده است، بنابراین تا حد زیادی گران ترین است. هممونومر اکتن دارای طولانی ترین زنجیره شاخه است.
•  
• هگزن: این کومونومر حد وسط خوبی بین اکتن و بوتن ایجاد می‌کند، اما در زمره هم‌مونومرهای با کارایی بالا نیز طبقه‌بندی می‌شود.
•  
• بوتن: بوتن به دلیل هزینه کمتری که دارد، رایج‌ترین همونومر برای کاربردهای پلاستیک کالا است. کومونومر بوتن کوتاه ترین زنجیره های شاخه ای را دارد.
•  

ژئوممبران سبک چگونه ساخته می شود؟

پلی اتیلن خطی با چگالی کم از طریق کوپلیمریزاسیون اتیلن و یک آلفا الفین مانند مونومرهای بوتن، هگزن یا اکتن تولید می شود. کومونومرها اغلب با استفاده از فرآیند Unipol پلیمریزه می شوند. کاتالیزور (زیگلر-ناتا یا متالوسن) و اتیلن در یک راکتور بستر سیال دمیده می شوند که در آن کوپلیمریزاسیون اتفاق می افتد. سپس پلیمر در پایین ته نشین می شود و به صورت پودر از راکتور خارج می شود که سپس به صورت گلوله در می آید. در طی فرآیند گلوله سازی، مواد افزودنی به مواد اضافه می شود. این فرآیند در فشارها و دماهای پایین اتفاق می‌افتد و بنابراین نسبت به سایر روش‌های پلیمریزاسیون مانند فرآیندهای دوغاب و حلال مقرون به صرفه‌تر است.

پلی اتیلن خطی با چگالی کم، دارای خواص جریان مذاب (رئولوژی) منحصر به فردی است و معمولاً با استفاده از قالب گیری دمشی، اکستروژن فیلم یا قالب گیری تزریقی پردازش می شود. پلاستیک LLDPE دارای نرخ انقباض بالایی است تا حدی به دلیل این واقعیت است که این ماده نیمه کریستالی است و بنابراین در حالت مذاب نسبت به حالت جامد حجم بیشتری را اشغال میکند.

ژئوممبران سنگین (HDPE)

ورق ژئوممبران سنگین ماده ای عایق و ضد آب میباشد که از رزین پلی اتیلن با چگالی بالا تولید می شود. ضخامت HDPE به طور کلی از 0.2 میلی متر تا 3.0 میلی متر است و در پروژه های مختلفی از جمله پروژه لاینرهای دفن زباله و استخر پرورش میگو و ماهی مورد استفاده است. از آنجایی که این نوع از ژئوممبران دارای مقاومت عالی در برابر ترک خوردگی و تنش های محیطی می باشد.

تفاوت بین پلی اتیلن و ژئوممبران سبک چیست؟

پلی اتیلن با چگالی کم خطی (LLDPE) یکی از پنج گروه در تمام انواع پلی اتیلن است. پلی اتیلن دسته وسیعی از مواد پلاستیکی است که از گروه های جداگانه ای از مواد خاص تشکیل شده است که هر کدام خواص و کاربردهای متفاوتی دارند. علاوه بر پلی اتیلن خطی با چگالی کم (LLDPE)، چهار گروه دیگر پلی اتیلن عبارتند از:

• پلی اتیلن کم چگالی (LDPE)
•  
•  پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE)
•  
•  پلی اتیلن با چگالی بسیار کم (VLDPE)
•  
•  پلی اتیلن با وزن مولکولی بسیار بالا (UHMWPE)
•